x close

จากเด็กอายุ 19 เริ่มต้นขายของ จนวันนี้อายุ 21 รายได้ไม่ต่ำกว่า 20,000 บาท/เดือน





เกริ่นนำโดยกระปุกดอทคอม
ขอขอบคุณข้อมูลจาก คุณ PolizeHero_Bodin39 สมาชิกพันทิปดอทคอม

            หลายคนอาจมีความฝันว่าโตขึ้นหรือเรียนจบแล้ว ไม่อยากจะทำงานเป็นลูกจ้าง หรือเป็นลูกน้องใคร อยากจะมีธุรกิจเป็นของตัวเอง หรืออาจจะมีหลายคนที่ใฝ่ฝันอยากหารายได้จากการเป็นพนักงานรับเงินเดือนไปด้วยเพื่อความมั่นคง และหารายได้เสริมไป แต่หากเราไม่มีต้นทุนจะทำได้หรือเปล่า แล้วจะไปทำอะไรดี ? หากเพื่อน ๆ ยังหาคำตอบให้กับตัวเองยังไม่ได้ ลองมาอ่านบทความจากคุณ PolizeHero_Bodin39 สมาชิกพันทิปดอทคอม ที่อนุญาตให้กระปุกดอทคอมนำข้อมูลจากประสบการณ์จริงมาเผยแพร่ให้อ่านกัน

            คุณ PolizeHero_Bodin39 สมาชิกพันทิปดอทคอม เผยว่า เขาเริ่มทำงานตั้งแต่ยังไม่จบ ป.ตรีด้วยซ้ำ และปัจจุบันก็หาเงินรายได้แต่ละเดือนไม่ต่ำกว่า 20,000 บาทเลยทีเดียว ถามว่าทั้งทำงาน และเรียนไปด้วยเหนื่อยไหม … เหนื่อยมาก แต่เขาก็ไม่ละความพยายาม ไม่ท้อ เริ่มหาอะไรใหม่ ๆ ให้กับชีวิต และไม่ย่ำอยู่กับที่นาน ๆ  และที่สำคัญคือ เขาไม่ทิ้งความหวังของพ่อแม่ ไม่ทิ้งความฝันของตัวเอง ว่าแต่ คุณ PolizeHero_Bodin39 ทำได้อย่างไร ลองไปอ่านข้อคิดและประสบการณ์ที่ดีจากเขาคนนี้กันเลยค่ะ


            จากเด็กอายุ 19 เริ่มต้นขายของ จนวันนี้อายุ 21 รายได้ไม่ต่ำกว่า 20,000 บาท/เดือน

            สวัสดีครับ ผมเพียงอยากจะมาแบ่งปันเรื่องราวในชีวิตให้เพื่อน ๆ พี่ ๆ หรือน้อง ๆ ได้ฟังกันครับ

            จุดเริ่มต้นของการขายของของผมเริ่มจากที่ตอนอายุ  19  หลังจากชีวิต ม.ปลาย ก็ได้แอดมิชชั่นติดที่คณะวิศวกรรมศาสตร์ กำแพงแสน  ใช้ชีวิตอยู่ 1 ปีเต็ม กับสิ่งที่เราไม่ชอบเท่าไหร่ และคิดว่าจะซิ่วตั้งแต่วันที่ก้าวเข้าไป  จริง ๆ ตอนนั้นสอบได้ที่ที่อยากเรียนแล้วครับ วิทยาลัยพยาบาลตำรวจ แต่ทางบ้านไม่ให้เรียน (ผมอยากเป็นตำรวจเลยหาทุกลู่ทางที่จะเข้าไปเป็นให้ได้)

            หลังจากชีวิตเด็กวิศวะที่เรียนไปวัน ๆ จบไป 1 ปี ผมซิ่วมาเรียนคณะใหม่ ที่มหาวิทยาลัยย่านบางเขน มหาลัยเดิม แต่เปลี่ยนวิทยาเขต ทางบ้านได้ออกรถมอเตอร์ไซต์ให้ใหม่คันนึง เพราะคันเก่าก่อนจะจบวิศวะปี 1 ผมเอาไปแหกโค้งเบา ๆ มา คนไม่เป็นไร แต่รถเสียศูนย์นิดหน่อย

            พอได้รถคันใหม่มาก็หาข้อมูลเกี่ยวกับของแต่งรถจนได้เข้าไปอยู่ในคลับ ๆ นึงของรถรุ่นนี้ หาความรู้จากพี่ ๆ เพื่อน ๆ ในคลับ จนมีอยู่วันนึง ผมไปได้ของแต่งรถชิ้นนึงมา ตอนแรกก็โพสต์ลงไปในคลับว่าไปแต่งอะไรมาเพิ่ม ปรากฏมีคนสนใจเยอะ วินาทีนั้นหน้าจอคอมพิวเตอร์ ความคิดขายของแว่บเข้ามาในสมอง … ผมจัดการโพสต์รายละเอียดลงไป ในโพสต์ตัวเอง

            จากนั้นก็เริ่มต้นด้วยการขายสติกเกอร์ขอบล้อติดล้อแมกซ์รถมอเตอร์ไซต์ เชื่อไหมครับ สติกเกอร์ผมรับมา 60 บาท ผมขายชุดละ 90 บาท ใครให้ส่ง ปณ.แบบธรรมดา ผมคิด 100 บาท เท่ากับผมเหลือกำไรประมาณ 25 บาท/ชุด แถมบางครั้งต้องขี่รถไปส่งตามจุดนัดกำไรหักนู่นนี่เหลือ 15 บาท/ชุด

            แต่สิ่งที่ผมทำมันไม่ได้แลกมาด้วยกำไรเพียงน้อยนิด มันแลกมาด้วยการที่คนในคลับเริ่มรู้จัก เริ่มรู้ว่าไอ้นี่มันขายของนะ

            ต่อ ๆ มาผมก็เข้าไปคุยกับร้านขายของแต่งใกล้บ้านว่าจะเอาของมาขาย เค้าก็ยินดี และยอมให้ถ่ายรูปสินค้าแบบไม่แกะห่อ (มารู้ทีหลังราคาที่เค้าให้มามันสูงมากสำหรับเอาไปขายต่อ)

            ผมก็เริ่มลงขายสินค้าอย่างอื่นลงขายเฉพาะในคลับ เอารูปมาลงพอมีออเดอร์ ค่อยไปเอาของ ช่วงแรกมีลูกค้าผิดนัด สั่งแล้วไม่เอา ก็ต้องทำโปรลดราคากันไประบายของ

            ช่วงแรกเหนื่อยมาก ขี่รถกลับบ้านจาก ม.เกษตร ไปแมคโครลาดพร้าวตรงตะวันนา ไปส่งของที่ได้กำไร 15 บาท แต่ก็นั่นล่ะเราอยากให้คนรู้จัก ต้องยอมเหนื่อยหน่อย

            พอมาช่วงกลาง ๆ ขายได้สัก 2-3 เดือน เริ่มสต็อคสินค้าที่ขายดีไว้ทีละชุด เพื่อที่จะให้การขายราบรื่นไม่ต้องบอกลูกค้าว่ารอเช็คของ บางทีลูกค้าก็ขาดการติดต่อไปเลย อีกอย่างเวลาออกจากบ้าน ก็ไม่มีมือถือสำหรับ ตอบเฟซกลุ่ม

            ช่วงแรกเดือน ๆ นึงขายได้ 1,000 ก็เก่งแล้ว ความคิดตอนนั้นขอแค่เก็บเงินฝากประจำได้เดือนละ 1-2000 ก็พอ อ้อลืมบอก ตอนเรียนวิศวะ 1 ปี ผมมีเงินเก็บอยู่ 30,000 บาท กลับมาเปิดบัญชีฝากประจำแบบรายปี ทิ้งไว้ พอขายไปได้สัก 3-4 เดือน ก็มีประกาศจากกลุ่มว่าห้ามลงขายของถ้าไม่ติดแบนเนอร์ ตอนนั้นการติดแบนเนอร์ยังต้องเสียเงินรายเดือนให้ทางเว็บคลับ ผมจึงจำใจต้องมาสร้างเพจในเฟซบุ๊คขายของซะเอง

            จึงเริ่มปรับปรุงรูปสินค้าที่ถ่ายให้ดูดีขึ้นแต่งภาพให้ดูแล้วน่าสนใจ เริ่มสร้างเพจของตัวเอง แรก ๆ ตื่นเต้นกับยอดไลค์ที่เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ มาก ๆ เริ่มขายได้เหมือนมีกิจการเป็นของตัวเอง แต่ก็นั่นล่ะ สินค้ายังน้อยและยังได้มาในราคาสูงอยู่ ผมจึงลองหาร้านขายของแต่งที่ใหม่ (ซึ่งในตอนหลังเจ้าของร้านทั้งพี่ผู้ชายและพี่ผู้หญิงมีบุญคุณต่อผมมาก ๆ) จนได้ที่ใหม่ซึ่งส่งของผมในราคาที่ต่ำกว่าที่เก่าแบบมาก ๆ บางอย่างนี่ 40%  แต่ผมก็ยังรับของกับที่เก่าอยู่บ้างนะครับ เพราะบุญคุณเริ่มแรกที่เค้าให้ผมมาผมไม่เคยลืม

            เวลาผ่านไป 4-5 เดือน ผมเริ่มเข้าที่มีคนมาสั่งของอยู่ไม่ขาดแต่ก็ไม่ได้เพิ่มขึ้นอย่างน่าตกใจ ส่วนภาพสินค้า พี่เจ้าของร้านที่ใหม่ เมตตาให้ผมยืมของมาก่อนโดยแกะห่อถ่ายรูปได้ตามสบาย … นี่ล่ะครับผมได้เจอคนดีดีที่ให้โอกาสเด็กที่คิดเริ่มต้นธุรกิจอย่างผมเป็นโชคดีของผมเหลือเกิน

            การค้าขายยังดำเนินต่อไปผมรับของเพิ่มมากขึ้นหลากหลายประเภทที่ใส่เฉพาะรถรุ่นเดียว สาเหตุที่เลือกขายเฉพาะรุ่นเพราะผมมองดูแล้วว่า เราสามารถเจาะกลุ่มตลาดได้ง่าย ซึ่งมันไม่กว้างเกินไป จนอาจทำให้เกิดปัญหาการสต็อคของที่จำนวนเยอะ ๆ หลากหลายประเภท เราเจาะเข้ากลุ่มตลาดรุ่นนั้น ๆ และลูกค้าจะเกาะติดเราไปตลอด เช่นทุกวันนี้

            40 % ของยอดสั่งซื้อในปัจจุบันเป็นลูกค้าเก่าที่เคยซื้อขายกัน เนื่องจากผมมีการเพิ่มสินค้าเรื่อย ๆ แต่ก็ยังใช้แนวทางเดิมคือ เจาะเฉพาะตลาดกลุ่มนั้น ไม่กว้าง แต่เจาะลึกครอบคลุมสินค้าเกือบทุกประเภทที่เป็นของแต่งรถรุ่นนั้น

            ถามว่าผมเรียนบริหารมาไหม หรือเรียนการตลาดมาไหม ตอบได้เลยว่าไม่ แต่สังคมสภาพแวดล้อม รวมทั้งเว็บพันทิปดอทคอม ทำให้ทัศนคติ แนวทาง ของผมไม่ตัน เพราะเราเรียนรู้จากสิ่งที่กล่าวมาข้างต้นได้หมด ถ้าคนเราสนใจอะไรแล้วผมคิดว่ายังไงเราก็ทำสำเร็จแน่นอน

            สิ่งที่ทำให้ยอดขายผมต่อเนื่องตลอดคือ สมาร์ทโฟน เพราะเราสามารถตอบลูกค้าได้ทันท่วงทีและทุกที่ ไม่เหมือนเมื่อก่อนที่เลิกเรียนแล้วค่อยกลับไปตอบ ลูกค้าก็ไม่ค่อยชอบ เพราะไม่รวดเร็ว ถามทีรอเป็นวัน

แล้วผมเอาเงินที่ไหนมาซื้อสมาร์ทโฟน ?

            ตอบ : ยังจำได้ไหมครับช่วงต้นที่ผมบอกผมฝากเงินแบบฝากประจำเป็นก้อนไว้จำนวนหนึ่ง ผมศึกษาจากในพันทิปว่า มีการทำบัตรเครดิตของธนาคาร SCB ที่ใช้แค่เงินฝากค้ำประกันไว้ ภาษาแบงก์เรียก จำนองหรืออะไรนี่ล่ะผมลืมละครับ

            ผมดำเนินเรื่องเลย เพียงแค่ 2 วันทางธนาคารเรียกเอกสารเพิ่มเติม และหลังจากนั้นอาทิตย์กว่า ๆ ทางธนาคารอนุมัติบัตรเครดิตมา ให้ผมรอบัตรอยู่หลายอาทิตย์ธนาคารก็เรียกให้ไปรับบัตร


ทุกคนอาจจะงงทำไมผมไม่ถอนเงินสดออกมาซื้อไปเลยหมดเรื่อง ?

            ตอบ : เพราะผมวางแผนไว้ครับ ผมเอาบัตรเครดิตมาถือไว้ และยื่นเรื่องขอผ่อน 0% 10 เดือน เหตุผลเพราะผมอยากเก็บเงินก้อนไว้ยามฉุกเฉิน และผมเจียดรายได้กำไรจากแต่ละเดือนไปผ่อน เห็นไหมครับ ดอกเบี้ยก็ไม่เสีย แถมยังมีของไว้ใช้ และเงินก้อนก็ยังอยู่ ถึงแม้ขั้นตอนการถอดจะยุ่งยากหลายขั้นตอน แต่เงินเราก็ยังอยู่ครบใช่ไหมครับ ?

            หลังจากนั้น ยอดขายผมพุ่งขึ้นกว่า 50% จากเดิม เพราะการถามตอบที่รวดเร็ว ทันใจ เพราะการมีผู้ใหญ่ใจดีมอบโอกาสและความเมตตาให้ผม เพราะความมุ่งมั่น ตั้งใจ เพราะความใฝ่ดี

            บางทีผมก็มีความคิดอยากจะเที่ยวเหมือนวัยรุ่นรุ่นราวคราวเดียวกัน แต่ที่บ้านผมไม่ได้ร่ำรวยถึงขนาดเอาเงินไปละลายกับน้ำชารสขมคอ หรือเอาไฟมาเผากระดาษมวนเล่น ออกไปเที่ยวผับเที่ยวร้านเหล้าตอนกลางคืน เวลากลางคืนที่เด็กรุ่นเดียวกับผมใช้ชีวิตไปกับแสงสีเสียง เป็นเวลาที่ผมนั่งตอบลูกค้านั่งสรุปยอดแต่ละวัน นั่งแพ็คของส่งวันต่อไป

            จากเมื่อก่อนที่ผมใช้เงินแบบไม่รู้คุณค่า มาวันนี้การคิดก่อนซื้อ มันเกิดขึ้นกับผมโดยไม่รู้ตัว เพราะเงินเราหามาเองได้ ผมอาจจะต้องอาศัยเงินรายสัปดาห์ของทางบ้านเหมือนเดิม

            แต่กิจกรรมนอกเหนือจากนั้นทั้งในมหาลัยและอื่น ๆ ที่ต้องจ่ายเพิ่ม ผมสามารถจ่ายมันได้ด้วยเงินของผมเอง จนปัจจุบันรายได้ของผมบางเดือน เช่นเดือนมกราคมที่ผ่านมา รายได้ 30,000 กว่าบาท อย่างเดือนนี้กุมภาพันธ์ ผ่านไปครึ่งเดือน ได้ 10,000 ปลายๆ พอใจแล้วครับสำหรับ อายุเท่านี้

            แต่อยากให้น้อง ๆ วัย ม.ปลาย หรือที่กำลังจะขึ้นมหาลัย ไม่ท้อครับ ชีวิตมีอะไรมากกว่าในห้องเรียน ในอนาคตผมคงต้องเริ่มหาอะไรใหม่ ๆ บ้างแล้ว เพราะการย่ำอยู่กับที่นาน ๆ มันช้าเกินไปสำหรับยุคนี้สมัยนี้ ^^

            มันก็เหนื่อยนะครับ ทั้งเรียนทั้งทำงาน ปัจจุบันผมรับซ่อมคอมอยู่ที่บ้าน  ขายของแต่งรถมอเตอร์ไซต์ผ่านทางเน็ต เรียนอยู่ปีที่ 2 ม.เกษตร (กำลังขึ้นปี 3) เรียนรามคำแหงรหัส 55 หน่วยกิตรวม 90 หน่วยกิต คณะรัฐศาสตร์ ความฝันผมไม่ทิ้งครับ ผมยังมุ่งมั่นทำตามฝันที่จะเป็นตำรวจเหมือนเดิม แต่ระหว่างทางของความฝัน แต่ละคนมีหนทางต่างกันไป ผมได้เรียนรู้อะไรอีกมากมายในชีวิต ที่หาไม่ได้จากห้องเรียน

            ม.เกษตร ผมเรียนให้พ่อแม่ เพราะเป็นมหาลัยปิด
            ม.ราม ผมเรียนเพื่อความฝันของตัวเอง เพื่อตัวเอง
            ขายของผมทำเพื่อเก็บประสบการณ์สั่งสมเงินไว้ทำกิจกรรมในอนาคต ที่อาจยังมองไม่เห็น

            ขอบคุณพื้นที่เล็ก ๆ ในนี้ที่สอนและแนะแนวทางการใช้ชีวิตให้ผม ได้
            ความรู้ความสำเร็จส่วนหนึ่งของผมมาจากในนี้ล่ะครับพันทิป ^^ 






เรื่องที่คุณอาจสนใจ
จากเด็กอายุ 19 เริ่มต้นขายของ จนวันนี้อายุ 21 รายได้ไม่ต่ำกว่า 20,000 บาท/เดือน อัปเดตล่าสุด 26 กันยายน 2560 เวลา 12:12:35 100,239 อ่าน
TOP