ลุยเสียมเรียบ เที่ยวมรดกโลกด้วยเงิน 3,000 บาท

ลุยเสียมเรียบ เที่ยวมรดกโลกด้วยเงิน 3,000 บาท

 
ซัวสะไดเสียมเรียบ, มีเงิน 3000 ก็ไปดูมรดกโลกได้เหมือนกัน ! โดย คุณนางฟ้าหมูน้อย

          Hello Angkor ! เสียมเรียบแบบรีบ รีบ ทริปนี้ชวนกันรวดเร็ว ตั๋วรถก็จองแบบกระทันหัน กว่าจะรู้ว่าได้ไปไม่ได้ไปก็เล่นเอาเหนื่อย ใครที่กำลังเบื่อ ๆ และมองหาที่เที่ยวในงบจำกัดขอแนะนำที่นี่ .. เสียมเรียบ ประเทศกัมพูชา เมืองที่ฝรั่งโหยหาข้ามน้ำข้ามทะเลมาดูกัน


   เมืองมรดกโลกที่โคตรกว้างและยิ่งใหญ่ แต่หารู้ไม่ว่ามันใกล้กรุงเทพฯ จนสามารถนั่งรถได้ ทริปนี้แค่ 3 วัน 2 คืน หมดเงินแค่หลักพัน สาวออฟฟิศก็ลางานแค่วันเดียวเอง เกาะขอบจอแล้วไป นครวัด นครธม กัน !!



   ก่อนจะพาไปเมืองมรดกโลกที่โคตรอลังการงานสร้าง เรามาระวังตัวกันก่อนดีกว่า ! เชื่อว่าหลาย ๆ คนกำลังรอจะตามรอยเสียมเรียบแน่ ๆ มีคำแนะนำด้วยกัน 6 ข้อ ขอเรียกว่า "ปริญญาไม่ช่วยอะไร .. 6 ข้อ ที่เสียมเรียบ จะทำให้คุณจ๋อยเหมือนเด็กอนุบาล !"



   1. อาซิ่ม on board

          การเดินทางแบบใหม่ ตั๋วไม่ต้องมี จองที่นั่งทางโทรศัพท์ นัดเราตี 5 มารับเราตี 5 ครึ่ง จะไปก็ขึ้น ไม่ไปก็ไม่ตามใจ ! ขึ้นรถมาจะเจอกับบัสโฮสเตสเจ้าอารมณ์ และ..อาซิ่มออนบอร์ด

          หากเลือกที่จะไปเสียมเรียบโดยรถคาสิโน จ๋อยที่ 1 ที่เจอแน่ ๆ คืออาซิ่ม.. อาซิ่มจะเป็นกลุ่มคนที่ไม่ต้องทำงานทำการแล้ว ลูกหลานเลี้ยงแบบสบาย ๆ ไม่มีไรทำ "อั๊วไปเสี่ยงโชคเล่นสล็อตและบาคาร่าดีกั่ว" พวกนี้จะมีที่นั่งประจำ เพราะไปทุกวันจริง ๆ ถ้าเราไปกันหลายคนอาซิ่มอาจถูกย้ายที่ ให้เราได้นั่งด้วยกัน นั่นแหละคือข้อแรก ๆ ที่ทำให้อาซิ่มโมโห เพราะจะถูกคนคุมรถโยกย้ายที่ให้ไปนั่งที่อื่น อารมณ์ประมาณไปบ่อยแล้วนั่งไหนก็ต้องนั่ง

          ระหว่างทางจะคึกคักเป็นพิเศษถ้าอาซิ่มตีกัน ใช่แล้วววว เขียนไม่ผิดหรอก นางจะตีกัน ! นึกภาพอาม่ากับเพื่อนอาม่าคุยกันเรื่องการเมือง หลานใครเก่งกว่าใคร สักพักนางจะข่มกัน สายตาอาฆาตเริ่มเกิด.. ระเบิดกำลังจะมา และด่ากันในที่สุด !! พอวันถัดมาพวกนางก็จะ restarted แล้วนั่งคุยกันใหม่ 555555555555555

          ส่วนพวกเราขาจรนาน ๆ มาที ก็ได้แต่เงยหน้ามองฟ้าแล้วปาดน้ำตา 4 ชั่วโมงกรุงเทพฯ - ชายแดนเขมร หฤหรรษ์จริง ๆ ใครจะไปเตรียมตัวเลย ไม่ว่าจะรถทัวร์คาสิโนคันไหน มีทุกคันแน่ ๆ ลงรถมาแหงนหน้ามองฟ้า รู้สึกว่าเป็นแรงงานพลัดถิ่นจริง ๆ



   2. หนูไม่รู้ หนูไม่สู้ หนูไปกับใครก็ได้

          หลังจากนั่งรถมาสี่ชั่วโมง อย่างต่อมาที่ต้องเผชิญ หลังจากผ่าน ตม.ข้ามมากัมพูชา คือ ขะแมร์บอย ! ขะแมร์บอยจะเก่งภาษาอังกฤษ นางจะบอกว่าตัวเองเป็นไกด์ เป็นคนขับรถ เป็นผู้ช่วยตำรวจ เป็นนู่นเป็นนี่ เป็นทุกอย่าง รวม ๆ แล้วคือเป็นทุกอย่างที่เราไว้ใจไม่ได้ !

          ขะแมร์บอยเหล่านี้จะมีวิธีที่เรียกได้ว่า "โคตรเร้าหรือ" ช่วงที่เราหารถจะไปเสียมเรียบ นางจะเดินตามเรื่อย ๆ พูดกรอกหูไปเรื่อย ๆ "เชื่อฉันมากับฉัน ฉันถูกกฏหมาย ฉันได้รับอนุญาต" พอเดินไปสักพัก จะมีมาอีก 3 คน 4 คน 5 คน มาในแบบเดียวกัน จ๋อยที่ 2 คือการจู่โจมแบบนี้แหละ อย่าเพิ่งตกใจไป เดี๋ยวเราจะบอกในตอนเล่าเรื่องว่าต้องทำยังไงให้หลุดพ้น



   3. การจราจรตามสะดวก (เหอะพี่)

          ใครคิดว่าถนนที่นี่กันดารขอบอกว่าไม่จริง ถนนลาดยางอย่างดี แต่ก็น่ากลัวสุด ๆ เหมือนกัน เพราะอะไรน่ะเหรอ เพราะคนขับยังไงล่ะ รถที่นี่เหมือนจะไม่มีเลน ขับปาดไปปาดมา ยิ่งระหว่างทางปอยเปต-ศรีโสภณ-เสียมเรียบด้วยแล้วนะ คนขับตามใจฉันมากเดี๋ยวซ้ายเดี๋ยวขวา ขนาดฝรั่งที่คิดว่าลุย ๆ นางยังกลัวกันเลย ไทยแลนด์นี่ไม่ต้องพูดถึงเลยจ้ะ แทบจะร้องไห้

          และหมาประเทศนี้ไม่ค่อยกลัวรถด้วย ! นอนข้างถนนอยู่ตั้งนาน พอรถผ่านเท่านั้นแหละดันข้าม คนที่นั่งในรถก็กรี๊ดกันสนั่นหวั่นไหว หายใจกันไม่ทั่วท้องนึกว่าเล่นรถบัมพ์ในงานวัด



   4. จุดพักรถมหาภัย

          เห็นหน้านางแล้วหงุดหงิดมาก ไม่ว่าจะนั่งรถตู้ รถบัส รถอะไรก็ช่างจากปอยเปตไปเสียมเรียบ จะต้องผ่านร้านนี้อย่างแน่นอน ชัวร์ !! เพราะร้านนี้เป็นจุดพักรถใกล้ ๆ เมืองศรีโสภณ ไม่ใช่ร้านใหญ่โตมีข้าวต้มในปั๊มน้ำมันแบบบ้านเรา แต่เป็นมินิมาร์ทเล็ก ๆ ธรรมดา ๆ เพิงหมาแหงน ร้านนี้เหมือนจะมีนางเป็นคนคุม ไม่แน่ใจว่าเป็นเมียหรือลูกเจ้าของ

          ขาไปเราก็ต้องแวะ ขากลับก็ยังต้องเจอ ! ขาไปกำลังแลกเงินเรียลไปใหม่ ๆ รู้สึกรวยมากมีเป็นแสน ๆ นางให้เข้าห้องน้ำฟรี แต่ให้ซื้อของนาง เราก็โอเคซื้อน้ำ ซื้อขนมกันไป ซื้อเลย์เขมรหนึ่งห่อจ่ายเงินเรียลให้ นางคิด 170 บาทไทย ! พอรู้สึกตัวจะเดินเอาไปคืน นางไม่ยอมนางบอกว่า "ที่เกินมาอะเป็นค่าฉี่ย่ะ" อื้อหือออออออ อึ้งไปเลย แต่ยอมเพราะไม่อยากเถียงด้วยตั้งแต่วันแรก

          พอขากลับไทย คราวนี้นั่งรถบัสพร้อมฝรั่งหลายคนเลยก็แวะอีก รอบนี้นางเก็บค่าฉี่ต่างหาก คนละ 1000 เรียล (ประมาณ 10 บาท) พอเราเดินไปกัน 3 คนมีแบงก์ 5000เรียล จ่ายให้นางปุ๊บ นางบอกว่า "เปลี่ยนละ 3 คน 5000 เรียล" ตึง !! เราไม่ยอมรอบนี้เลยด่ากันนิดหน่อย นางเลยทอนมา ใครจะไประวังตัวไว้เลย จ๋อยแน่ ๆ ถ้าไม่ทันนาง



   5. ค่าเงิน แปรเปลี่ยน ตามคนขาย

          เรื่องนี้ต้องระวังที่สุด ข้อแนะนำที่ดีมีข้อเดียว คือแลกแต่เงินดอลลาร์เท่านั้น ระหว่างทางไปเสียมเรียบที่ บขส.หรือที่ชายแดน ใครบอกให้แลกเงินเรียล บอกเลยว่าไม่ต้องแลก ที่เสียมเรียบสามารถใช้เงินดอลลาร์ได้ทุกที่ 1 ดอลลาร์ ประมาณ32บาท = 4,500-5,000 เรียล แต่ถ้าถือเงินไทยไปแลก 4,000 เรียล = 40 บาท ตุ๊ก ๆ ยันโรงแรมใช้เงินดอลลาร์ได้ทั้งหมด เพียงแต่แลกแบงก์ย่อยไปเยอะ ๆ เท่านั้นเอง



   6. ไกลบ้าน

          ขากลับมาฝั่งไทย สิ่งที่เราเห็นเป็นภาพที่ทำให้จ๋อยสุดท้ายก่อนกลับ ภาพของแรงงานที่กำลังต่อคิวทำบัตรผ่านแดนเพื่อเข้ามาทำงานในบ้านเรา เป็นแรงงานราคาถูกต่อคิวกันแบบร้อน ๆ ส่วนเจ้าหน้าที่ดีก็คอยช่วยเหลือ เจ้าหน้าที่เลว ๆ ก็มีทั้งเตะ ตะคอก ซึ่งเป็นภาพที่ไม่น่าดูนัก บ้านใครมีแรงงานเหล่านี้อย่าลืมดูแลเขาให้ดี ๆ ในฐานะเพื่อนมนุษย์คนนึง เชื่อสิ ทำดีกับใคร เขาก็ทำดีกลับทั้งนั้นแหละ

          ครบแล้ว 6 ข้อที่ทำให้เราจ๋อยได้เหมือนเด็กอนุบาล ใครตามรอยต้องระวังแต่ขอบอกว่าสนุกมากจริง ๆ !



   เริ่มวันแรกของทริปขะแมร์ หลายคนสงสัย มันใกล้ขนาดนั้นเลยหรอ จะบอกว่า เออใกล้ ! เครื่องบินก็มีนะ 45 นาที ถ้าไม่อยากนั่งรถ ถ้าจะเซฟงบก็นั่งรถ ก็มีหลายทางเลือก เช่น รถบัสของบขส. กรุงเทพฯ-เสียมเรียบ ใช้เวลาราว ๆ 7-9 ชั่วโมง เพราะฝรั่งนั่งเยอะ ราคาประมาณ 700 กว่าบาท จะเสียเวลาตอนเข้าเขมร เพราะต้องขอวีซ่า ส่วนพี่ไทยเราไม่ต้อง ก็ต้องรอ ๆ กันไป

   แต่งานนี้เราจะนั่ง "รถคาสิโน" เรียกได้ว่าทั้งประหยัดงบ และถึงไวกว่า เพราะใช้เวลา 3-4 ช.ม. ก็ถึงปอยเปต แล้ว ! การขึ้นรถคาสิโนไม่ยาก เพราะจอดหลายที่ ดาวคะนอง บ่อนไก่ สวนลุม บางนา เยอะแยะตาแป๊ะไก่ แต่การขึ้นสำหรับใครที่ขึ้นครั้งแรกจะรู้สึกประหลาด ๆ เหมือนรถไฟ 9 เศษ 3/4 คือไม่มีท่ารถ ไม่รู้ว่าตอนไหนจะมา คันไหน อะไรยังไง เพราะนางจะนัดขึ้นหน้า 7-11 บ้าง ป้ายรถเมล์บ้างแล้วแต่จุด ใกล้เวลาก็จะมีอาซิ้ม อาแปะ มายืนรอ สังเกตง่าย ๆ คือ จะชอบใส่กระเป๋ารัดพุงแบบแม่ค้านั่นแหละไปบ่อนชัวร์ นางขึ้นคันไหนไปคันนั้น

   ราคาราว ๆ ประมาณ 100-200 บาทแล้วแต่เจ้า บางเจ้าดีหน่อยแถมบุฟเฟต์อาหารเช้าในบ่อน พอถึงหน้าที่ของเราก็แค่เดิน ๆ ตามเขาไปเรื่อย ๆ



   เมื่อถึงด่านปอยเปต เราจะพบกับคาสิโนเป็นสิบ ๆ แห่ง แต่อย่าจินตนาการว่าเหมือนที่มาเก๊า เพราะมันแตกต่างมาก เดินตามอาซิ่มทั้งหลายข้ามฝั่งไป อาซิ่มแกก็จะเข้าไปเสี่ยงโชค ส่วนเราก็เดินเลยไปอีกนิดจะถึงด่าน ตม.ปั๊มเข้ากัมพูชา เมื่อผ่านตม.มาแล้ว จำให้ดี ๆ อย่าริอาจลองเดินหารถแบบเรา ขะแมร์ บอยมากมายจะกรู เข้ามาหาเรา

   ไม่ต้องสบตาใคร เดินดุ่มคอยมองหาป้ายตัวโต ๆ ว่า "shuttle bus" หมายความว่า รถไปเมืองอื่น ๆ จะไม่เข้ามาถึงที่นี่นะจ๊ะ อัญเชิญขึ้นรถเมล์ฟรี แบบไม่น่าไว้ใจไป บขส. ปอยเปต ให้ไปหารถที่นั่น !! พอขึ้นรถจะมีคุณตำรวจยืนคุมอยู่หน้าประตู ไม่ต้องตกใจไป นั่งออกนอกเมืองประมาณ 15 นาที ก็จะถึง บขส.เขมร เราสามารถหารถจากที่นี่ไปเสียมเรียบได้ในราคา 8-10 ดอลลาร์ เมื่อได้ขึ้นรถก็เสียบหูฟังหลับตาไม่ต้องมองถนนที่โคตรระทึก ประมาณ 2 ชั่วโมงครึ่ง เมืองมรดกโลกรอเราอยู่



   นั่งรถตู้ ขนาดเล็ก (12 ที่นั่ง) แบบเสียวสันหลัง วูบ ๆ วาบ ๆ ได้สัก 3 ช.ม. ก็มาถึงเสียมเรียบสักที พอถึงปุ๊บ รถตู้ก็เลี้ยวเข้ามายังบ้านปริศนาเห่งหนึ่ง หน้าตาไม่เหมือนท่ารถ หรือดาวน์ทาวน์ ตามที่สัญญากันไว้ พวกเราก็ไม่ยอมลง ตะโกนบอกคนขับ "ยูบอกว่าส่งถึงโรงแรมเลย ไม่ใช่เหรอนี่ที่ไหน ?"

   คนขับ ไม่หือ ไม่อือ ดับรถ แล้ววิ่งเข้าบ้านไปเลยจ้า เหลือพวกเรา ถือสัจจะไม่ถึงที่หมายห้ามลงรถ !!! ถือสัจจะได้ไม่ถึง 3 นาที พี่ขะแมร์ฉลาดกว่า เปิดประตูรถแล้ว บอกว่า "สามล้อ FOR FREE บริการถึงโรงแรมจ้า" ได้ยินคำว่าฟรีไม่ได้ รีบกรูกันลงจากรถทั้งไทย ทั้งฝรั่ง ทั้งจีน

   พอเสร็จปุ๊บ ถามรายละเอียดให้ถ้วนถี่ พี่ขะแมร์บอก "ส่งถึงที่เลยจ้าวันนี้ รวมค่าทัวร์ Angkor Wat พรุ่งนี้ด้วย ก็คนละ $11 จ้า จ่ายมา ๆๆ ถ้าไม่ซื้อก็ไม่ได้ของแถมจ้า" แต่ในที่สุด ตัดสินใจ สะบัดบ๊อบ "no no no you lie lie lie" เสี่ยงดวงเอาด้านหน้า เดินมุ่งหน้าไปตามสัญชาติญาณ ว่าจะเป็นปากซอย มองหาสามล้อฮีโร่ ไปถึงโรงแรมก็แค่คนละ $1 สวย ๆ



   ในที่สุดก็ถึงโรงแรมสักที !!! ตามโปรแกรมคือ เราต้องไปซื้อ ตั๋วเข้า Angkor wat ในวันพรุ่งนี้กัน ข้อดีคือ ซื้อช่วงเย็น ๆ แบบนี้เขาให้เราเข้าไปเยี่ยมชมได้เลย ถึงแม้จะเป็นตั๋วพรุ่งนี้ก็ตาม เย้ ! เราจึงใช้สิทธิ์ตามนั้น เขาบอกว่าเราไม่ควรพลาดเลยคือการขึ้นไปชมพระอาทิตย์ตกกันที่ยอดพนมบาเค็ง กว่าจะซื้อตั๋วเสร็จก็ 4-5 โมง จะทันพระอาทิตย์ไหมเนี่ย

   แต่พอขึ้นมาสิ่งที่พบ คือ คนจีน คนจีน คนจีน คนจีน คนจีน เต็มไปหมด จนไม่มีที่ให้ถ่ายรูปกับบรรยากาศ ไม่อาจพูดได้เต็มปากเหมือนคนอื่นว่า "พอมาถึงยอด แค่ได้เห็นวิวความเหนือยล้าก็หายไปในพริบตา" ปวดหัว หิวก็หิว พวกเราจึงตัดสินใจไม่รอถึงพระอาทิตย์ตก เพราะไม่อย่างนั้นต้องตบตีกันตอนลงเขาอีก ชิงลงก่อนไปหาอะไรกิน



   หลังจากลงจาก พนมบาเค็ง ก็มีโอกาสได้ผ่านหน้า Angkor wat ได้เจอะเจอภาพน่าประทับใจ ที่ทดแทนได้พอ ๆ กับพระอาทิตย์อัสดงค์ คือ ครอบครัวชาวขะแมร์ จับกลุ่มล้อมวงกันทานอาหารเย็น จกข้าวเหนียวกันอย่างอบอุ่น เราคิดว่านี่คือวิธีการท่องเที่ยวแบบหนึ่ง


   หลังจากอารมณ์เสียกับพระอาทิตย์ตกดินที่พนมบาเค็ง ด้วยความที่ตื่นเต้นบวกกับโคตรเหนื่อย เลยหาที่กินข้าวแล้วรีบกลับโรงแรม หลับแบบไม่รู้เรื่องรู้ราว เห็นแต่แกะที่นับก่อนนอน

   เราพักกันที่ Angkor Pearl Hotel (agoda ก็มีนะ) เป็นโรงแรมที่ได้คะแนนค่อนข้างดีและราคาไม่แพงมาก มี ABF ตอนเช้าให้ด้วย มีนวดแผนโบราณให้ฟรีด้วย มีทุกอย่างที่โรงแรมใหญ่ ๆ ควรจะมี แต่ตกแค่คืนละ 800 บาท เสียอย่างเดียวเน็ตเต่าล้านปีมาก เราพยายามหาความสบายใส่ตัวกันทั้งหมด 5555 ด้วยการซื้อ private tour ในราคาคนละ 20US ราว ๆ 600 บาท ราคานี้รวมไกด์พูดภาษาอังกฤษ รถตู้ขนาด 12 ที่นั่ง แต่เรานั่งกันแค่ 6 คน น้ำดื่มและผ้าเย็น รวมไปถึงบุฟเฟต์อาหารเย็นที่กินพร้อมทัวร์จีน แต่ไฮไลท์คือมีระบำนางอัปสรา !!

   ใครจะไปกันหลายคนแนะนำให้ซื้อทัวร์แบบนี้จะดูดีกว่า เพราะรถตุ๊กตุ๊กที่นิยมโบกกันจะนั่งได้แค่ 4 คน และอากาศค่อนข้างร้อน ฝนตกบ่อยด้วยช่วงนี้ อาจทำให้อารมณ์เสียได้ง่ายมาก ดีไม่ดีโดนหลอกกันไปอีก ราคาทัวร์นี้จะไม่รวมกับค่าเข้านครวัด มีราคา 1 วัน 20US ไปจนถึง 3 วัน 40US และจุดหมายแรกของการทัวร์เมืองมรดกโลกของเรา คือ.. นครธม



   ก่อนอื่นเราต้องทำความเข้าใจกันก่อน แยกนครวัด นครธม ออกจากกัน ! ส่วนใหญ่มักเข้าใจกันว่ามันคือที่ ๆ เดียวกัน ปราสาทหลังเดียวกัน แท้จริงแล้วไม่ใช่นะ มันอยู่ละแวกเดียวกัน แต่มันคนละปราสาท ปราสาทของนครธม จะชื่อว่าปราสาทบายน

   คงเคยเห็นคุ้นตากันมาบ้างกับรูปนครวัด และรูปคนยิ้ม ๆ แบบนี้ สำหรับปราสาทบายนนี้ยอมรับเลยว่าโคตรอลังการ อาจจะเป็นเพราะเขาซ่อมแซมไปเยอะแล้วก็ได้ รอยยิ้มบายน ที่เห็นกันในหนังสือเรียนตั้งแต่เด็ก ๆ เห็นวันนี้ก็สวยจริง ๆ

   เกร็ดความรู้เล็กน้อย ปราสาทบายนนี้สร้างในสมัยพระเจ้าชัยวรมันที่ 7 ส่วนใหญ่กษัติรย์ในสมัยก่อนจะมีความเชื่อเรื่องพราหมณ์ ฮินดู แต่ปราสาทแห่งนี้สร้างขึ้นตามคติพุทธ เพราะเลื่อมใสมาก ๆ ส่วนรอยยิ้มบายนที่เห็น ๆ กันอยู่นี้ยังเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่า เป็นรอยยิ้มของพระเจ้าชัยวรมันที่ 7 หรือเป็นรอยยิ้มของพระโพธิสัตว์กวนอิมกันแน่ !! แต่จะเป็นรอยยิ้มของพระองค์ไหน เขาก็บอกว่าเหมือนรอยยิ้มที่คอยสอดส่องทุกข์สุขของประชาชนในเมือง เพราะรอยยิ้มบายนเหล่านี้ถ้าสมบูรณ์จะมีมากถึง 216 หน้าเลยทีเดียว !



   ปราสาทที่ดังพอ ๆ กับนครวัดคือปราสาทนี้แหละ เพราะเป็นปราสาทที่คุณแม่โจลี่ มาถ่ายหนังเอาไว้ นางเล่นเป็น ลาล่า ครอฟท์ ใน Tomb Rider ! คนเสียมเรียบเรียกที่นี่ว่า Tomb Rider เลยนะ ปราสาทนี้จะอยู่ลึก คือต้องเดินเข้าไปในป่าหน่อย ระหว่างทางเข้าจะมีเขมรน้อยมาขายแม่เหล็กติดตู้เย็นราคาอันละ 60 บาท ต่อไปต่อมาเหลืออันละ 30 บาท แต่เพื่อนซื้อมา 10 อัน อันละ10 บาท

   ปราสาทในนครวัด นครธมทั้งหลายเนี่ย พอได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลก ก็จะได้รับเงินอุดหนุนและการช่วยเหลือของรัฐบาลประเทศต่าง ๆ ในแต่ละปราสาทก็จะมีเจ้าภาพแตกต่างกัน บ้างญี่ปุ่น บ้างฝรั่งเศส ส่วนปราสาทตาพรหมก็มีรัฐบาลอินเดีย เป็นเจ้าภาพในการซ่อมแซม

   ปราสาทนี้ความโดดเด่นคือมีรากไม้ยาว ๆ เลื้อยปกคลุมไปทั่ว แต่ไม้พวกนี้เป็นไม้เนื้อเบามันเลยไม่ทำลายโครงสร้างของปราสาท และที่นี่มีหินกอง ๆ กันเยอะมาก มอสขึ้นเต็มไปหมด แนะนำให้ปีนไปถ่ายรูปแต่ระวังจะตกด้วย

   ไฮไลท์ของเราในทริปนี้คือปราสาทนครวัด ปราสาทแบบนี้เราเห็นกันบ่อย ๆ ที่ธงชาติกัมพูชา สร้างตามความเชื่อแบบคติจักรวาล เป็นสุดยอดโคตรปราสาทขอม มีกำแพงล้อมรอบ มีคูคลองล้อมรอบปราสาท เหมือนมหาสมุทรที่ล้อมรอบเขาพระสุเมรุ เขาบอกว่าปราสาทนครวัดนี้ใช้เวลาสร้างร่วม 100 ปี และแกะสลักเรื่องราวรอบ ๆ ตัวปราสาทอีกกว่า 40 ปี กว่าจะสมบูรณ์ขนาดนี้

   ส่วนภาพที่สลักรอบ ๆ ปราสาทนครวัดนั้นเจ๋งมาก มีภาพการรบกันที่ทุ่งกุรุเกษตรในมหาภารตะยุทธ ภาพการพิพากษานรก-สวรรค์ของพญายม และภาพที่พีคมาก ๆ คือภาพกองทัพที่กำลังทำสงครามกัน ไกด์ที่เดินผ่านภาพที่รบกันนี้จะอธิบายว่าเป็นกองทัพสยาม กำลังทำสงครามกับเขมรอยู่ แต่กองทัพสยามนั้นเดินไม่เป็นระเบียบแตกแถว ไม่เหมือนกองทัพเขมร 555555555

   ตัวปราสาทนครวัดที่มีสีดำนั้น ๆ เกิดจากตอนบูรณะแรก ๆ อินเดียเป็นเจ้าภาพในการจัดการบูรณะปราสาทแห่งนี้ นางก็เก๋ไก๋สไตล์แขก ทำความสะอาดด้วยน้ำกรด กัดจนดำปี๋จนแบบที่เห็นนี่แหละ

   มุมที่จะได้ภาพนครวัดแบบเก๋ ๆ เหมือนโปสการ์ด คือให้เดินมาอยู่ด้านหลังของหนองน้ำทางด้านซ้ายมือ บริเวณนั้นจะมีม้าหรือล่อนี่แหละยืนอยู่ ให้ระวังเหยียบขี้ม้าด้วยเกลื่อนกลาดมาก ๆ ตรงนั้น จากจุดนั้นสามารถแอคท่าเลิศ ๆ แบบมีนครวัดอยู่ด้านหลัง แต่คนก็เยอะมาก ๆ เช่นกัน ...



   อัปสราแสนสวย ตามตำนานของนางอัปสราเชื่อว่าหลายคนรู้จักนาง เพราะนางเกิดจากการกวนเกษียณสมุทร (รูปปั้นในสุวรรณภูมิ) การกวนเกษียณสมุทรเกิดขึ้นเพราะเทวดาต้องการน้ำอมฤตเพื่อให้ตัวเองเป็นอมตะ มีการหลอกอสูรมาช่วยกวนเยอะแยะเต็มไปหมด ลองไปหาอ่านดูนะ แต่จะขอเล่าย่อ ๆ เรื่องของนางอัปสราละกัน

   คือระหว่างที่ทั้งอสูรและเทวดาช่วยกันกวนเกษียณสมุทร เขาพระสุเมรุที่ใช้เป็นที่กวนเนี่ยเกิดเอียงตัว ร้อนถึงพระนารายณ์ต้องอวตารเป็นเต่ากูรมาวตาร เพื่อหนุนให้เขาพระสุเมรุตั้งตรงตามเดิม กวนนานเข้า ๆ ก็เริ่มมีของวิเศษเกิดขึ้นมาทีละอย่างสองอย่างเหมือนโดราเอมอนเลยนะ หนึ่งในนั้นคือ นางอัปสรานั่นเอง !

   ความเชื่อเกี่ยวกับนางอัปสราก็มีด้วยกันสองแบบคือ เชื่อว่านางเป็นนางบำเรอเฉย ๆ เพราะนางชอบเปลี่ยนคู่นอน แต่อีกตำนานหนึ่งก็บอกว่า นางคือนางฟ้าใจดี คอยดูแลศาสนสถานเป็นเทพธิดาแห่งความดีงาม เพราะฉะนั้นปราสาทนครวัดจึงมีรูปสลักนางอัปสรามากถึง 1,800 องค์เลยทีเดียว !!

   ใครไปเสียมเรียบแล้วอยากดูนางอัปสราฟ้อนรำ ก็แนะนำให้ซื้อบุฟเฟต์อาหารค่ำราคาประมาณ 300 บาท ก็จะเห็นนางอัปสรามารำให้ดู ขอบอกว่าคนรำสวยมาก หน้าตาเป็นดาราได้เลย ขนตางอน ก้นงอน ปากแดง สวย



   งบประมาณน่ารัก ราคานี้ใคร ๆ ก็ไปได้ !! ใช่แล้วเราใช้ไปแค่ 3,000 กว่าบาทจริง ๆ กินข้าวทุกมื้อไม่อด นอนห้องแอร์ไม่มีผี รถตู้แอร์อย่างดี มีไกด์ ราคาจุ๋มจิ๋มใช่มั้ยล่ะ อิอิ


   ใครกำลังเบื่อ ๆ งาน ไม่มี passion ในการดำเนินชีวิต ขอแนะนำให้ออกไปหาแรงบันดาลใจให้ตัวเอง ไปพักผ่อนด้วยงบประมาณที่ไม่แพง แต่ได้เห็นอะไรใหม่ ๆ เหมือนเป็นการชาร์จแบตให้ตัวเอง เราแนะนำเลยที่นี่แหละ ฝรั่งตาน้ำข้าวเสียหลายหมื่นมาดูสิ่งมหัศจรรย์นี้ เราอยู่ใกล้แค่เอื้อมอย่าพลาดโอกาสนี้เป็นอันขาด