6 หัวหน้างานแบบนี้แหละ ที่ใคร ๆ ก็อยากชิ่ง !

            หัวหน้างานยอดแย่ที่ลูกน้องไม่ปลื้ม พฤติกรรมแบบนี้แหละที่ทำให้ใคร ๆ ก็อยากชิ่งหนี ลองมาดูซิตรงใจคุณบ้างหรือเปล่านะ !?
1. เลือกที่รักมักที่ชัง

            หัวหน้างานประเภทนี้มักเลือกปฏิบัติกับลูกน้องแต่ละคนไม่เหมือนกัน ชอบลูกน้องที่ประจบประแจงเก่ง โดยไม่ได้พิจารณาเรื่องความสามารถในการทำงาน และไม่ว่าคุณจะทำงานหนักแค่ไหนก็มักจะถูกละเลยหรือมองข้าม และไม่ก้าวหน้าได้อย่างรวดเร็วเหมือนลูกน้องคนที่หัวหน้าชอบ  เรียกว่าไม่มีความเป็นธรรมให้ลูกน้องสักนิดเดียว ยิ่งคนไหนเป็นเป็นเด็กเส้นของหัวหน้าแล้วละก็ ยิ่งได้รับโอกาสโดยแทบไม่ต้องทำอะไรเลย เผลอ ๆ หากคุณมีปัญหากับลูกน้องคนโปรด แทนที่จะได้พึ่งพาความเป็นธรรมจากหัวหน้า กลับต้องเป็นคนผิดซะเอง

2. เอาแน่เอานอนไม่ได้

            หัวหน้างานประเภทนี้ชอบเปลี่ยนใจไปมา วันนี้บอกจะเอาอย่างนี้ อีกวันบอกว่าเปลี่ยนใจแล้ว จนทำให้คุณเหมือนทำงานไม่มีวันจบสักที เป็นหัวหน้าที่เอาแน่เอานอนไม่ได้ เพราะไม่มีเป้าหมายที่ชัดเจน และยังไม่รู้ว่าตัวเองต้องการอะไร ทำให้ลูกน้องเหนื่อยโดยไร้ประโยชน์ จนบางครั้งลูกน้องไม่กล้าลงมือทำอะไร เพราะกลัวหัวหน้าจะเปลี่ยนใจอีก ทำให้งานไม่มีความคืบหน้าไปไหนสักที

3. ไม่รับฟังความเห็นที่แตกต่าง
 
4. ไม่รับผิด รับแต่ชอบ

            หัวหน้างานประเภทนี้ถ้าลูกน้องทำดีจะรีบรับความดีความชอบเอาหน้าทันที แต่พอลูกน้องทำพลาดน่ะเหรอก็ให้ลูกน้องรับผิดไปสิ แถมยังตำหนิติเตียนซ้ำเติมว่าทำงานไม่ดีอย่างนั้นอย่างนี้ นอกจากนี้เมื่อลูกน้องทำดียังไม่เคยชมเชย หรือตบรางวัลให้กำลังอะไรเลย แล้วอย่างนี้ลูกน้องจะมีกำลังใจได้อย่างไรล่ะ

 5. ไม่มีคุณสมบัติที่เหมาะสม
            หัวหน้ายอดแย่อีกประเภทคือ ไม่มีทักษะหรือประสบการณ์ที่เหมาะสมกับตำแหน่งหัวหน้าเลย เผลอ ๆ ลูกน้องทำงานได้ดีกว่าอีก นอกจากนี้ยังอาจขาดจริยธรรม ไม่ซื่อสัตย์ ไม่รักษาสัญญา และไม่มีความเป็นผู้นำพอที่จะจัดการกับสถานการณ์ที่ยากลำบากหรือความขัดแย้งในที่ทำงานได้อีกด้วย

6. ชอบจับผิด
            หัวหน้ายอดแย่แบบสุดท้าย คือประเภทที่คอยรื้อฟื้นความผิดพลาดเก่า ๆ ของลูกน้องขึ้นมาพูดเสมอ ไม่เคยปล่อยให้ปัญหาหรือความผิดพลาดกลายเป็นอดีต และยังขยันหาคนรับผิดอยู่ร่ำไป นอกจากนี้ยังคอยจับผิดลูกน้องตลอดเวลา หรืออาจจะพ่วงด้วยเป็นคนมารยาทแย่ ชอบพูดเสียงดัง หยาบคาย ข่มขู่ ขี้โมโห พาลใส่ลูกน้อง ไม่มีความเป็นผู้ใหญ่ มักทำลายคุณค่าของลูกน้อง เรียกว่าเวลาทำดีไม่เคยชม แต่เวลาทำพลาดคอยแต่จะซ้ำเติมหรือพยายามกดให้แย่ลง ไม่ได้กระตุ้นสนับสนุนหรือส่งเสริม ให้ลูกน้องเกิดแรงจูงใจในการทำงานแม้สักนิด